Scenka, która zapadła mi w pamięć - pasażerów Szybkiej Kolei Miejskiej w Warszawie

Yattaman · Administrator

Jechałem jakiś czas temu ostatnią SKM-ką ze Śródmieścia (21:35). Usiadłem na samym przodzie pociągu przy oknie, tak, że kierownik siedział po przeciwnej stronie korytarza, też przy oknie. Dojechaliśmy na Wschodnią. Tam wsiadł niepozorny człowiek. Mężczyzna, wiek około 55-tki. Bardzo skromny, taktowny i grzeczny. Miał w ręku tylko małą torbę podróżną. Usiadł naprzeciwko kierownika i grzecznie poprosił o bilet. Był taki sympatyczny jak na swój wygląd, cokolwiek to znaczy. Popatrzył na tego kierownika i dostrzegłem, że pragnie coś powiedzieć. I powiedział krótkie zdanie: "świat się zmienił". Kierownik z początku nie wiedział o co chodzi i czy to zdanie kierowane było do niego. Spojrzał na tego mężczyznę i spytał: "ale co dokładnie ma Pan na myśli?" Tamten dodał krótko: "Świat się zmienił. 12 lat go nie widziałem". Zapadła krótka cisza, po czym obaj z kierownikiem usłyszeliśmy: "Siedziało się, niestety. We Włocławku, w Mielęcinie. 12 lat! Właśnie wyszedłem i wracam. W tej małej torbie mam cały swój dorobek".

Żałuję, że zabrakło mi wtedy odwagi, żeby pociągnąć temat, tym bardziej, że kierownik tego nie zrobił. Temat, tak szybko jak się zaczął, tak szybko się urwał. A szkoda.
Mężczyzna wysiadł na Gocławku. Obserwowałem go chwilę, jak opuszczał pociąg. Widziałem tę jego niepewność, ten brak orientacji. Rozejrzał się w lewo, potem w prawo, potem znów w lewo. I poszedł.....w prawo. Zniknął w ciemności peronu.
Kim był? Dokąd poszedł? Czy ma dom? Czy ktoś na niego czeka? Wiele pytań, żadnej odpowiedzi. Długo będę to pamiętał.

piotrulos

niezłe